Melide - O pedrouzo 34 km , donderdag 22 mei,
Door: Arjan
Blijf op de hoogte en volg Arjan
22 Mei 2014 | Spanje, Melide
Melide - O pedrouzo 34 km , donderdag 22 mei, zwaar? Man man man.
6 uur gaat de zoemer weer, opstaan ( ach was al om half vijf wakker)
Dit keer gekochte tostados met kaas uit de supermarkt. Water in de magnetron warm maken en koffie erin. Prima te doen.
Het had de hele nacht geregend. 7 uur was het bij vertrek droog. Een uurtje dan, toen kwam de regen. 2 uur lang in de regen. Geen pretje maar als je er 1 keer inzit is het zo. Doelstelling was naar boavista te gaan. Dit is 25 km verder.
Ik passeer de 50 km paal en op 1 of andere manier wordt je toch naar het eind gezogen. 50 is toch niks meer...
Na de regen komt een flauw zonnetje en de route ging grotendeels door het bos. De potpourri van de natuur kwam weer binnen.
Het lijkt wel of je na zoveel dagen beter kunt horen, zien en ruiken. Ik denk dat het zo is.
De luxe peregrino's nemen zichtbaar toe. Die met 1 flesje water in de hand, rugzak vooruit laten brengen naar een hotel.
De kuitenbijters en schenenpijnigers zijn er deze dag ook volop. Veel korte steile klimmetjes en afdalingen. Alles wordt weer getest in het lichaam. Heerlijk.
In de middag is het droog en komt de zon er weer door.
Bij pedrouzo is geen herberg te bekennen, dan maar verder lopen. Kilometer na kilometer totdat we in de buurt komen van het grotere dorp pedrouzo.
Pff, het doet pijn in het lichaam, wegen zijn glad maar ik besluit toch maar naar O pedrouzo te lopen. Als je niet meer kunt, kun je nog een keer zover..... Dus doorstampen. Gelukkig om 15 uur nog plaats in de herberg. Douchen was het enig waar ik aan dacht. De douchekop was ongeveer 40 cm rond ( rainshower) en ik heb er een half uur onder gestaan. Beetje bij beetje kwam ik weer bij.
Daarna een halve liter bier in het cafe aan de overkant en ontbijt inslagen bij de supermarkt. Daar wilde iemand uit de carribean mij per creditcard laten betalen of zoiets. Leek een trucje, dus ' No. Thanx' Straks eten en hopen dat ik morgen fit opsta. Rare gedachte dat het morgen klaar is. Nog 19 km en dan trakteer ik mezelf op een kamer met 1 bed,
Tot slot: vaak is me gevraagd een foto van anderen, een stel of een groep te nemen. Ik neem dan uiteraard de foto en dan doe ik snel een selfie en geeft de camera terug. Is wel lachen.
6 uur gaat de zoemer weer, opstaan ( ach was al om half vijf wakker)
Dit keer gekochte tostados met kaas uit de supermarkt. Water in de magnetron warm maken en koffie erin. Prima te doen.
Het had de hele nacht geregend. 7 uur was het bij vertrek droog. Een uurtje dan, toen kwam de regen. 2 uur lang in de regen. Geen pretje maar als je er 1 keer inzit is het zo. Doelstelling was naar boavista te gaan. Dit is 25 km verder.
Ik passeer de 50 km paal en op 1 of andere manier wordt je toch naar het eind gezogen. 50 is toch niks meer...
Na de regen komt een flauw zonnetje en de route ging grotendeels door het bos. De potpourri van de natuur kwam weer binnen.
Het lijkt wel of je na zoveel dagen beter kunt horen, zien en ruiken. Ik denk dat het zo is.
De luxe peregrino's nemen zichtbaar toe. Die met 1 flesje water in de hand, rugzak vooruit laten brengen naar een hotel.
De kuitenbijters en schenenpijnigers zijn er deze dag ook volop. Veel korte steile klimmetjes en afdalingen. Alles wordt weer getest in het lichaam. Heerlijk.
In de middag is het droog en komt de zon er weer door.
Bij pedrouzo is geen herberg te bekennen, dan maar verder lopen. Kilometer na kilometer totdat we in de buurt komen van het grotere dorp pedrouzo.
Pff, het doet pijn in het lichaam, wegen zijn glad maar ik besluit toch maar naar O pedrouzo te lopen. Als je niet meer kunt, kun je nog een keer zover..... Dus doorstampen. Gelukkig om 15 uur nog plaats in de herberg. Douchen was het enig waar ik aan dacht. De douchekop was ongeveer 40 cm rond ( rainshower) en ik heb er een half uur onder gestaan. Beetje bij beetje kwam ik weer bij.
Daarna een halve liter bier in het cafe aan de overkant en ontbijt inslagen bij de supermarkt. Daar wilde iemand uit de carribean mij per creditcard laten betalen of zoiets. Leek een trucje, dus ' No. Thanx' Straks eten en hopen dat ik morgen fit opsta. Rare gedachte dat het morgen klaar is. Nog 19 km en dan trakteer ik mezelf op een kamer met 1 bed,
Tot slot: vaak is me gevraagd een foto van anderen, een stel of een groep te nemen. Ik neem dan uiteraard de foto en dan doe ik snel een selfie en geeft de camera terug. Is wel lachen.
-
23 Mei 2014 - 00:58
Wipper:
Hallo Maatje,
Morgen je laatste dag. zo te lezen heb je het een en ander meegemaakt. Zou het anders geweest zijn as je het met iemand samen gedaan zou hebben. Ik denk dat het heel speciaal is m di alleen te doen. Zoals we al hebben besproken het is verrijkend. Het nadeel om dit alleen te doen is dat je dit met niemand delen kan en zeker ook na deze prachtige belevenis.
Geniet van je laatste dag morgen.
Voordat je je laatste stappen maakt en de bewoonde weel weer inloopt kijk even achterom en sta even stil en weest bewust van wat je ervaren en bereikt hebt en dan genieten van je welverdiende bed.
Je bent een topper, fantastisch gedaan.
Groeten je moatje. -
23 Mei 2014 - 18:30
Hetty :
Vandaag dus de laatste dag!!
Vandaag dat ik een hele rits verhalen gelezen heb (eindelijk tijd, manlief van huis en vriendin staat voor mij te koken ;))
Zo te lezen een geweldige ervaring waaraan je straks vol weemoed terug denkt. Ik hoop dat het nog even duurt voordat de waan van alle dag je weer in z'n greep heeft!!
Succes en tot gauw,
Hetty -xx-
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
