Sarria- hospital da Cruz, 33 km, dinsdag 20 mei
Door: Arjan
Blijf op de hoogte en volg Arjan
21 Mei 2014 | Spanje, Portomarín
Sarria- hospital da Cruz, 33 km, dinsdag 20 mei
Zelfde ritueel, 6 uur opstaan en 7 uur vertrek.
Zou gaan regenen vanmiddag, maar ach zij hebben Pelleboer niet. Eerst zien. Direct na Sarria diep naar beneden lang de plaatselijke begraafplaats. Iedereen is boven de grond begraven hier. Ziet er soms indrukwekkend uit.
Vervolgens weer stevig klimmetje, wel mooi door het bos, Geen zon maar ook geen regen, dus prima loopweer. Gedachte was in ieder geval tot portomarin te lopen, dat is rond de 20 km.
Onderweg zie de meest mooie gehuchtjes met veel boerenbedrijfjes. Zoals wij ze niet kennen. Landschappelijk een mooie etappe.
Het 100 km punt is zo een mijlpaal. Ik zal de foto bijvoegen. Beetje vreemd gevoel, nog maar 100 en dan is het al klaar? Eigenlijk mag dit niet voorbij gaan terwijl je graag de compostella wilt ophalen en er wilt zijn.
In portomarin wat gegeten en ik besloot 1 stuk verder te gaan; naar de herberg 8 km verder. Het landschap veranderd van oerbossen met indrukwekkende bomen van 1,5 meter doorsnede in het begin naar naaldbomen in de bossen. De geur van hars is heerlijk in het bos.
De 8 km herberg heb ik kennelijk gemist want ik begon toch te twijfelen. Maar even een verse jus genomen in een mini restaurantje en gevraagd. Ik bleek er al 2 km voorbij te zijn en de volgende was 3 km verder. Op het tandvlees de laatste hindernis genomen. Redelijk kapot aangekomen in hospital da Cruz. Er was gelukkig nog plek. Dan is een douche wel heeeeel luxe. Verder is er niets, dus morgen geen ontbijt. Wel een restaurant naast de herberg waar ik een biertje heb genomen en daarna heerlijk 2 uur geslapen. Nu maar een pelegrino menu bij het restaurantje ( voorgerecht: spaghetti, dan karbonade en gefrituurde aardappeltjes en ijs na. Halve liter wijn erbij voor 9 euro.) was prima te doen samen met 2 Nederlanders, 2 Duitsers en een Roemeen. En dan nu (21 uur) oogjes toe en snaveltje dicht.
Tot slot: een mens heeft weinig nodig om luxe te ervaren.
Zelfde ritueel, 6 uur opstaan en 7 uur vertrek.
Zou gaan regenen vanmiddag, maar ach zij hebben Pelleboer niet. Eerst zien. Direct na Sarria diep naar beneden lang de plaatselijke begraafplaats. Iedereen is boven de grond begraven hier. Ziet er soms indrukwekkend uit.
Vervolgens weer stevig klimmetje, wel mooi door het bos, Geen zon maar ook geen regen, dus prima loopweer. Gedachte was in ieder geval tot portomarin te lopen, dat is rond de 20 km.
Onderweg zie de meest mooie gehuchtjes met veel boerenbedrijfjes. Zoals wij ze niet kennen. Landschappelijk een mooie etappe.
Het 100 km punt is zo een mijlpaal. Ik zal de foto bijvoegen. Beetje vreemd gevoel, nog maar 100 en dan is het al klaar? Eigenlijk mag dit niet voorbij gaan terwijl je graag de compostella wilt ophalen en er wilt zijn.
In portomarin wat gegeten en ik besloot 1 stuk verder te gaan; naar de herberg 8 km verder. Het landschap veranderd van oerbossen met indrukwekkende bomen van 1,5 meter doorsnede in het begin naar naaldbomen in de bossen. De geur van hars is heerlijk in het bos.
De 8 km herberg heb ik kennelijk gemist want ik begon toch te twijfelen. Maar even een verse jus genomen in een mini restaurantje en gevraagd. Ik bleek er al 2 km voorbij te zijn en de volgende was 3 km verder. Op het tandvlees de laatste hindernis genomen. Redelijk kapot aangekomen in hospital da Cruz. Er was gelukkig nog plek. Dan is een douche wel heeeeel luxe. Verder is er niets, dus morgen geen ontbijt. Wel een restaurant naast de herberg waar ik een biertje heb genomen en daarna heerlijk 2 uur geslapen. Nu maar een pelegrino menu bij het restaurantje ( voorgerecht: spaghetti, dan karbonade en gefrituurde aardappeltjes en ijs na. Halve liter wijn erbij voor 9 euro.) was prima te doen samen met 2 Nederlanders, 2 Duitsers en een Roemeen. En dan nu (21 uur) oogjes toe en snaveltje dicht.
Tot slot: een mens heeft weinig nodig om luxe te ervaren.
-
21 Mei 2014 - 19:49
Ad:
Hey vriend,
Ik laat Helmy meelezen en die wordt steeds enthousiaster om samen een keer te lopen.... ook een optie. Geniet nog lekker van het laatste stuk.
Gr Ad -
21 Mei 2014 - 21:41
Martin:
Ola,
Geweldig om te lezen dat eenvoud heerlijk kan zijn. Ook bekruipt me eerlijk gezegd het gevoel wel eens dat die Arie gewoon in een appartement in Lloret zit en 's nachts de kroegen in duikt om vervolgens bij het ontwaken 's middags maar een verhaaltje te schrijft. Zou dat zijn omdat wat je meemaakt nu, te mooi is om mee te maken/lezen?
Ik zal je nog wel eens ondervragen aan het Spaanse strand met een cerveza!
Ik verheug me er al op....
Kom op keer'l, vret die laatste kilometers op! -
22 Mei 2014 - 10:57
René:
Als ik deze verhalen zo lees dan denk ik dat je op een ander werelddeel zit. Maar het is gewoon Europa en met de Europese verkiezingen vandaag denk ik dan, zouden al deze Zuid-Europeanen die jij daar tegen komt zitten te wachten op de levensstijl die wij als Noord-Europeanen willen opdringen in het kader van één Europa?
Misschien eens leuk om daar in de groep te gooien?
Geniet van je laatste kilometers. Over enkele weken staat de druk en stres van Noord-Europa weer te wachten haha.
René -
22 Mei 2014 - 13:31
Monique S.:
Man, wat heb je het mooi voor elkaar.
En het gaat je allemaal zo gemakkelijk af.
En ja, ik denk dan ook... Dit wil ik een keer meemaken.
Alleen of toch met William.
De toekomst zal het leren.
Tot binnenkort. x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
